خواب آب ارغوان

خب آزمونِ روزِ جمعه رو دادم و در دورانِ استراحتِ شیرینی به سر می برم ... درسته که سوالا سخت بود و شرکت کننده هم خیلی زیاد اما دلم یه جورِ خوبی امیدواره ... خدا رو شکر که دیگه استرس و فشارِ اون همه درس خوندن و جایی نرفتن و مدام دغدغه ی این آزمون رو داشتن تموم شده و دوباره حال و احوالم به روزهای عادیِ قشنگم برگشته ... ازون جایی که توی این مدت هیــــچ کاری جز درس خوندن و غذا پختن نمیکردم ، بالاخره دست به کار شدم و مثلِ یک کوزتِ به تمام معنا افتادم به جونِ خونمون ... حسابی تر و تمیزش کردم و سرحال آوردمش ... ورزشای توی خونه دوباره شروع شد و همینطور بساطِ کتاب خوندن و تمرینِ زبان و فیلم و اینور و اونور رفتن ، باز ... ههممم خدا رو شکر میکنم که فکرم آرومه و دلم آروم تر ... + من ممنونِ دوستایی هستم که اینجا رو با همین وضعیتِ درهای بسته ، دنبال میکنند ... تجربه ی چندین ساله ی وبلاگ نویسیم بهم ثابت کرده که من توی این سکوت راحت تر میتونم باشم ... بهتر میتونم خودِ خودم باشم ... و البته خیلی شرمنده َم که گاهی برای پیدا کردنِ جایی برای نظر دادن ، مجبور میشید کلی بگردید و توی زحمت بیفتید :( خواب آب ارغوان ...

بهم زنگ میزنه ... بعد از بیست و چاهار ساعت بی خبری ... همون موقعی که از سرِ کار اومدم و خسته َم ... پُر از حرفم و خییییلی هم دلتنگ ... باهام حرف میزنه ... با تمومِ قشنگی های صداش ... با مهربون ترین حالت و همسرانه ترین لحنی که میتونست داشته باشه ... خسته نباشید میگه و از کارم می پرسه ... حال و احوال میکنه و خیالم رو راحت میکنه که جاش خوبه و حالش خوب تر ... اون لحظه ای که صداش رو آروووم میکنه و میگه : دور و برم خیلی شولوغه ها اما دوستت داااارم ... + مردم رو دارم ... خوشبخت ترینم من + نگفته بودم ؟! بالاخره تموم شد ... دو روزه که کارآموز شدم :)  خواب آب ارغوان ...

خواب آب ارغوان ...